Maputo!
Blijf op de hoogte en volg Roel
22 September 2012 | Mozambique, Maputo
Bom dia!
Na een zware werkweek, toch nog ergens energie gevonden om een verhaaltje te typen..
Maandagavond na een dagje vliegen op Maputo Airport aangekomen. Het was al donker, maar toch was het niet moeilijk om een snelle eerste indruk te krijgen van de stad. De 'grote weg' vanaf het vliegveld, daar verwacht je toch wel het een en ander van, maar tot mijn verbazing was die op sommige plekken niet eens verhard. Na een paar dagen kom je er achter dat dat overal zo is; er bestaan in dit land nauwelijks belastingen, dus er is gewoon geen geld om wegen te repareren, hoe slecht ze er ook bij liggen. Verder zag ik langs de weg vanaf het vliegveld de eerste echte krottenhuisjes staan, een onwaarschijnlijke aanblik, waarvan je je niet kunt voorstellen dat daar mensen wonen.
Sommige wijken hier zijn precies zoals je ze ziet in de boekjes en op tv en verbaasde me in eerste instantie niet eens zozeer. Langzaamaan begint het toch wat meer door te dringen wat voor leven de mensen hier hebben. In Maputo is relatief weinig armoede, er lopen ook genoeg mensen in pak op straat. Maar wat je vooral ziet, zijn mensen die op straat wat spulletjes verkopen, voornamelijk fruit, snoepgoed en zelf gerepareerde schoenen.
De eerste dag heeft een collega me meegenomen voor een rondje door de stad. We zijn door onze en de naastliggende wijk gereden, de dure wijken van de stad, maar ook door een paar van de armste. Het verschil is groot, maar het viel me vooral op dat de dure wijken er niet eens zo fantastisch uit zien. Dat komt voornamelijk omdat ze nog nooit van onderhoud hebben gehoord, dus alles ziet er een beetje afgetakeld uit. Ook ligt er overal - ook bij ons in de (dure) straat - een enorme hoeveelheid afval op straat.
Het verkeer is nogal losjes hier; je rijdt gewoon lekker door en als je iemand dreigt aan te rijden, toeter je een keer en minder je vooral geen vaart.
Ik ben nu een aantal keer mee geweest naar de twee kantoren hier en een aantal keer naar het warehouse. Zelf nadenken doen Mozambikanen meestal niet aan; ze krijgen een opdracht en voeren die op hun gemak uit. Het maakt niet uit hoe, ze doen gewoon letterlijk wat ze gezegd wordt. Of niet. Of morgen. Overmorgen.
Ze zijn wel erg creatief als dingen niet lukken, maar meestal leidt dat niet tot erg constructieve oplossingen. Ze hebben daarnaast totaal schijt aan veiligheid, zo hebben ze geen moeite met droog asbestbeton zagen, zodat je mooie stofwolken krijgt; puntlassen zonder handschoenen of lasbril; of werken in zwaar chemische dampen, ze doen het als beroep.
Volgende week komen er meer verhalen, nu moet ik weg, want ik ga 4 dagen naar nelspruit, zuid-afrika, iets voor mn visum regelen en wat chillen :)
Arriverdeci!
Na een zware werkweek, toch nog ergens energie gevonden om een verhaaltje te typen..
Maandagavond na een dagje vliegen op Maputo Airport aangekomen. Het was al donker, maar toch was het niet moeilijk om een snelle eerste indruk te krijgen van de stad. De 'grote weg' vanaf het vliegveld, daar verwacht je toch wel het een en ander van, maar tot mijn verbazing was die op sommige plekken niet eens verhard. Na een paar dagen kom je er achter dat dat overal zo is; er bestaan in dit land nauwelijks belastingen, dus er is gewoon geen geld om wegen te repareren, hoe slecht ze er ook bij liggen. Verder zag ik langs de weg vanaf het vliegveld de eerste echte krottenhuisjes staan, een onwaarschijnlijke aanblik, waarvan je je niet kunt voorstellen dat daar mensen wonen.
Sommige wijken hier zijn precies zoals je ze ziet in de boekjes en op tv en verbaasde me in eerste instantie niet eens zozeer. Langzaamaan begint het toch wat meer door te dringen wat voor leven de mensen hier hebben. In Maputo is relatief weinig armoede, er lopen ook genoeg mensen in pak op straat. Maar wat je vooral ziet, zijn mensen die op straat wat spulletjes verkopen, voornamelijk fruit, snoepgoed en zelf gerepareerde schoenen.
De eerste dag heeft een collega me meegenomen voor een rondje door de stad. We zijn door onze en de naastliggende wijk gereden, de dure wijken van de stad, maar ook door een paar van de armste. Het verschil is groot, maar het viel me vooral op dat de dure wijken er niet eens zo fantastisch uit zien. Dat komt voornamelijk omdat ze nog nooit van onderhoud hebben gehoord, dus alles ziet er een beetje afgetakeld uit. Ook ligt er overal - ook bij ons in de (dure) straat - een enorme hoeveelheid afval op straat.
Het verkeer is nogal losjes hier; je rijdt gewoon lekker door en als je iemand dreigt aan te rijden, toeter je een keer en minder je vooral geen vaart.
Ik ben nu een aantal keer mee geweest naar de twee kantoren hier en een aantal keer naar het warehouse. Zelf nadenken doen Mozambikanen meestal niet aan; ze krijgen een opdracht en voeren die op hun gemak uit. Het maakt niet uit hoe, ze doen gewoon letterlijk wat ze gezegd wordt. Of niet. Of morgen. Overmorgen.
Ze zijn wel erg creatief als dingen niet lukken, maar meestal leidt dat niet tot erg constructieve oplossingen. Ze hebben daarnaast totaal schijt aan veiligheid, zo hebben ze geen moeite met droog asbestbeton zagen, zodat je mooie stofwolken krijgt; puntlassen zonder handschoenen of lasbril; of werken in zwaar chemische dampen, ze doen het als beroep.
Volgende week komen er meer verhalen, nu moet ik weg, want ik ga 4 dagen naar nelspruit, zuid-afrika, iets voor mn visum regelen en wat chillen :)
Arriverdeci!
-
22 September 2012 - 20:04
Je Oom Uit Weert:
Ha die Roel,
Leuk om al zo snel nieuws te krijgen en over je wel en wee te lezen. Het moet wel indrukwekkend zijn om te zien dat de bekende beelden gewoon de echte werkelijkheid zijn daar. Je bent weer een ervaring rijker, kun je wel zeggen.
Ik wens je een hele goede tijd daar toe! Wel goed kijken met oversteken hè en geen snoepjes van vreemden aannemen!
Groeten Michiel -
22 September 2012 - 22:35
Rieke Holander:
Hoi Roel,
wat is een warehouse in dit verband?
Kun je er tegen om krottenwijken te zien? Ik word al raar als ik het op Google Earth zie.
Veel plezier met chillen!
H, S en R.
-
24 September 2012 - 00:33
Marlie:
Leuk! -
27 September 2012 - 17:35
Roel Hollander:
Bedankt allen :)
@Rieke; het warehouse hier is de opslagloods van het waterbedrijf. Heb er later nog wel wat foto's van. Aan de ene kant is het wel pijnlijk om die krottenwijken te zien, maar ook wel heel speciaal om er zelf een keer door heen te lopen. En de mensen die er wonen zijn volgens mij best gelukkig. Ze liggen de hele dag in de tuin te slapen en te eten.. :P
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
